Czego można nauczyć szczeniaka?

autor Kasia

Ze szczeniętami już tak jest, że trochę przy nich głupiejemy. Pierwsze wspólnie spędzone tygodnie są najczęściej pomieszaniem zachwytów nad oczywistym geniuszem szczeniaka z rozpływaniem się nad tym, jak uroczy potrafi być. Maluchy są na ogół rozkoszne, ciekawskie i gapią się na ludzi niczym kot ze “Shreka”. Wielu świeżo upieczonych psich opiekunów zapomina się w tym uwielbieniu i po paru tygodniach okazuje się, że to co na początku było słodkie, teraz zwyczajnie męczy. Uroczy szczeniak szybko zmienia się w starszaka, którego podgryzanie rąk, szczekanie, ciągnięcie na smyczy albo brak ogłady w kontaktach z innymi psami są uciążliwe. Co zrobić, żeby pod swoim dachem nie wychować potworka?


Wiosna nastała (choć pogoda za oknem zdaje się temu przeczyć), więc szczeniąt teraz co niemiara. Na ogół ich właściciele szukają okazji do rozmów z innymi psiarzami, więc tak sobie z nimi gadam co jakiś czas i zaskakuje mnie jedno zdanie powtarzane jak mantra: „on jest jeszcze za młody, żeby go czegoś nauczyć.” A widzę wtedy przed sobą 3-4 miesięcznego psiaka, z którego aż kipi energia, a na pyszczku ma wypisane: “noooo zróbmy coś wreszcie!”

– A grzeczny jest? – pytam z zaciekawieniem, żeby po chwili usłyszeć:

– Nieee, zżera wszystko, ciągnie na smyczy, wskakuje na meble, ucieka i wie Pani, w ogóle nie reaguje na to co mówię.

– To może idźcie na szkolenie? Są przecież specjalne zajęcia dla szczeniąt.

– Na szkolenie to przecież chodzi się z dorosłymi psami, które mają jakiś problem z zachowaniem.

<Ba dam tsss i kurtyna…>

giphy


Nie wiem skąd się to bierze, ale krąży naprawdę wiele mitów na temat szkoleń psów… Bo szczeniak zbyt młody, bo małych (gabarytowo) psów w ogóle nie trzeba niczego uczyć, bo do psiej szkoły powinni chodzić wyłącznie opiekunowie czworonogów, które uznaje się za niebezpieczne, bo szkolenie to przecież tylko chodzenie z psem w kółko na placu. Stwierdzenia wiecznie żywe, przekazywane z pokolenia na pokolenie i co najgorsze – nieprawdziwe. Słyszę je często podczas rozmów z różnymi hodowcami, którzy zderzają się ze ścianą podczas przekonywania nowych rodzin, żeby zabrali szczenię do psiego przedszkola – “Panie, a po co nam to?” lub “Jak będzie jakiś problem z zachowaniem to może wtedy pójdziemy do szkoły.” Tylko, że łatwiej jest czegoś psa nauczyć, niż oduczyć, o czym dziwnym trafem zapominamy. Inwestycja czasowa i finansowa w szkolenie jest relatywnie niewielka, a biorąc pod uwagę perspektywę wspólnie spędzonych lat i korzyści dla obu stron – po prostu warto.


zuki2- szkolenie szczeniaka

Już kilkutygodniowe szczenięta chętnie uczą się nowych zasad, choć początki są na ogół dość chaotyczne.


SZCZENIĘCO – RODZINNY PLAN DZIAŁANIA

Kiedy jest najlepszy moment, żeby zacząć wprowadzanie zasad? Ideałem byłoby zacząć pracę z psem w pierwszych dniach po pojawieniu się malucha w Twoim domu. Nie mam tu na myśli musztrowania szczenięcia od rana do wieczora i zmuszania go do wykonywania trudnych komend. Co to, to nie! Chodzi o stopniowe, zdroworozsądkowe uczenie go zasad, które wcześniej warto omówić z pozostałymi domownikami. Czyli mówiąc konkretnie – uczymy szczeniaka co wolno, czego nie wolno, np. nie karmimy psa ze stołu, nie dajemy rąk do gryzienia podczas zabawy, wychodzimy na regularne spacery, uczymy psa wyciszenia, nie przebywamy z nim 24h/dobę i tak dalej.

Konsekwencja w zachowaniu opiekunów ma gigantyczne znaczenie w budowaniu relacji i poczucia bezpieczeństwa psa, a spójność przekazu to połowa sukcesu. Jeżeli Twoja rodzina jest duża i masz dzieci, warto przed pojawieniem się szczeniaka w domu wspólnie stworzyć plan działania, który będzie dla wszystkich zrozumiały. Na takiej liście zasad powinny się znaleźć punkty takie jak np. nie karmimy psa słodyczami, bo zachoruje (ale możemy go nagradzać psimi smakołykami), nie pozwalamy gryźć rąk (ale zachęcamy go do zabawy gryzakami), nie przeszkadzamy psu kiedy śpi (bo to czas na jego odpoczynek), nie karmimy szczeniaka ze stołu (bo za kilka miesięcy przestanie to być urocze, a stanie się uciążliwe).


viki1- szkolenie szczeniaka

Viki – nasz przedszkolak podczas weekendowych zajęć. Jak widać, wulkan pozytywnej energii.

MÓZG CHŁONNY JAK GĄBKA

Już kilkutygodniowe szczeniaki szybko odczytują emocje właścicieli i utrwalają sobie pewne zachowania, które z czasem trudniej będzie zmieniać. I wiem co mówię, bo od kilku dni w moim domu szaleje 9-tygodniowa diablica tasmańska imieniem Zuki, która okazała się bardzo charakterną akitą. Jeśli pozwolę jej na to, żeby skakała w amoku na wszystkich gości, gryzła w zabawie bez opamiętania, co już teraz jest bolesne, żarła meble albo ciągnęła na smyczy niczym koń pociągowy, prawdopodobnie za kilka miesięcy nikt przy zdrowych zmysłach nie będzie chciał mnie odwiedzić, a spacery zamiast przyjemnością, staną się udręką. Dlatego od samego początku nad tym pracujemy. Ale dom, to dom. To jak radzimy sobie ze szczenięciem w swoich czterech światach, często nie przenosi się na to co się dzieje poza nimi, ze względu na różnorodność bodźców. Wielu opiekunów szczeniąt ma problem z ich zachowaniem podczas spacerów, więc tutaj wkraczam ja, cała na biało, ze swoją radą od serca – zapisz swojego psa do psiego przedszkola.


socjalizacja szczeniaka

Psie przedszkole to również nauka prawidłowych kontaktów z innymi psami w bezpiecznych warunkach.

CZEGO MOŻESZ SIĘ TAM NAUCZYĆ?

Tak, dobrze przeczytałeś. Czego Ty możesz się nauczyć. W psim przedszkolu zajęcia prowadzone są w taki sposób, żeby maksymalnie wzmocnić relacje między opiekunem, a psem. A bardzo wiele zależy od tego, jak zachowuje się człowiek. Takie treningi skutkują tym, że szczeniak z radością i zainteresowaniem skupia uwagę na swoim przewodniku, pomimo tego, ze wokół są inne psy. Takie szkolenie powinno nauczyć Cię w jaki sposób pracować ze swoim czworonogiem, żeby kontrolować jego zachowanie również poza salą treningową. Luźna smycz, siad, oddawanie zabawek, skupienie uwagi, panowanie nad emocjami – to podstawy, które jest w stanie opanować przeciętny szczeniak, jeśli będzie wiedział czego od niego oczekujesz. Dlatego prawidłowa komunikacja to jeden z głównych punktów programu.  Kolejnym z nich jest bezpieczna socjalizacja i nauka prawidłowych kontaktów z innymi psami, co przekłada się na codzienne życie.


Pierwsze miesiące ze szczeniakiem to dobry czas na stworzenie bazy dla wspólnego życia. Nie chodzi o to, żeby przeginać z treningami posłuszeństwa i ciągle zwiększać oczekiwania wobec malucha. Warto stopniowo, z rozsądkiem i dużym marginesem błędu uczyć psa odpowiedniej komunikacji i zasad, które pozwolą Wam żyć szczęśliwie. Większość psów pozostawionych samym sobie, bardzo szybko załapuje, że brak odgórnych zasad jest wyraźnym przyzwoleniem na wprowadzenie własnych, a to może rodzić w przyszłości dużo problemów. Jeśli więc jesteście zakochani na zabój w swoim szczeniorze, poza kupowaniem zabawek i przysmaków, warto poświecić czas na wspólna naukę.

K.

CO PIES POLECA

9 komentarzy

Avatar
zyciezpsem.pl 21 marca 2017 - 22:33

Już dawno nie słyszałem tego mitu, a z psiarzami często rozmawiam :)

Może w naszej okolicy się zwiększa świadomość ludzi, a może w Waszej wręcz przeciwnie :)

My naszego małego to praktycznie od pierwszego dnia w domu już ćwiczyliśmy. Z Legion było podobnie jak była jeszcze szczeniaczkiem.

Ja raczej zauważyłem, że wielu posiadaczy małych ras w ogóle olewa sprawę treningu. Dla nich to chyba wieczne szczeniaki, których nie trzeba ćwiczyć :)

Odpowiedz
Avatar
CoPiesNaTo 23 marca 2017 - 17:36

Albo to kwestia skali. Jeśli znam dobrze kilkunastu hodowców, a do każdego przyjeżdżają zainteresowani szczeniętami potencjalni właściciele, to masz bardzo dużą grupę badawczą. Dodatkowo wiele osób pyta nas czy np. 4-5 miesięczny szczenior nie jest za młody na szkolenie.

Super, ze od razu zaczęliście działać… choć wiadomo jak to na początku wygląda. :D

Odpowiedz
Avatar
zyciezpsem.pl 23 marca 2017 - 18:17

Wydaje mi się, ale oczywiście pewności nie mam, że wiele osób po prostu się poddaje.

Wiadomo jak wygląda trening ze szczeniakiem, który chce wszystko już teraz i bardzo łatwo się rozprasza :)

Na szczęście coraz więcej ”początkujących” widać na szkoleniach, więc chyba coś się dzieje ku lepszemu.

Odpowiedz
Avatar
CoPiesNaTo 23 marca 2017 - 20:23

Zgadza się, teraz generalnie jest tak, ze jeśli coś nie wychodzi od razu, to sporo ludzi odpuszcza.
Zwłaszcza przy szczenięcym chaosie. :D

Odpowiedz
Avatar
Monika 23 marca 2017 - 08:57

U nas też raczej się nie słyszy tego mitu. Ludzie nawet podsyłają namiary na dobre przedszkola. Ja też uważam, że to najlepszy pomysł, na jaki można wpaść mając szczeniaka. Sama się spóźniłam, bo wzięłam do siebie psiaka z podwórka w wieku pięciu miesięcy, bez szczepień, więc doszła jeszcze kwarantanna. Mam wrażenie, że wszystkie zaległości odrabiamy do tej pory, czyli ponad pół roku.

Odpowiedz
Avatar
CoPiesNaTo 23 marca 2017 - 20:12

Zdecydowanie psie przedszkole ma sens, bo uczymy się jak pracować z psem, a potem można to przenieść poza sale treningową. Trzeba czasu, żeby wypracować pewne nawyki i odrobić zaległości, zwłaszcza, ze u Was start był taki, a nie inny. Odi trafiła do mojego domu jak miała rok i choć zrobiła gigantyczne postępy, często zastanawiam się jak by to było, gdyby była u mnie np. od 9-10 tygodnia życia. Trzymamy mocno kciuki za Was! :)

Odpowiedz
Avatar
Agnieszka 23 marca 2017 - 11:49

No właśnie ja zrobiłam ten blad i przez pierwsze miesiące w ogóle zasad nie było “bo pies mały” i czasu nie bylo, a teraz trudno go oduczyc szczeniaka i gryzienia. Ma 9 miesięcy i swoje zdanie, więc mam nadzieję, że się uda coś z tym zrobić. Chodzimy na szkolenie ale kiepsko nam idzie, bo w domu Casper nie robi tego co na szkoleniu.

Odpowiedz
Avatar
CoPiesNaTo 23 marca 2017 - 20:17

Cierpliwość, konsekwencja i spokój. :) Nie poddawajcie się, bo efekty przyjdą, ale Casper musi mieć czas na to, żeby zakodować, ze zaczęły obowiązywać nowe zasady. Początki zawsze są trudne, zwłaszcza, że jak napisałaś, do tej pory było “hulaj dusza”. Bardzo mocno trzymamy kciuki za postępy!

Odpowiedz
Avatar
Martyna 24 marca 2017 - 13:24

No ja się sama przyznaję, nie sądziłam, że szczeniaka można szkolić a że trafiłam na prawdziwego małego szatana i zasięgnęłam opinii u naszej Pani weterynarz w melwecie która mi dopiero pomysł z takim szkoleniem podsunęła, ni dość że nad maxem udało się zapanować, to faktycznie wierzę w to, że udało nam się jakąś więź zbudować co dla każdego właściciela powinno być najbardziej cenne

Odpowiedz

Skomentuj CoPiesNaTo Cancel Reply